به نقل از «فردا»

تصمیم گرفتیم جهیزیه ایرانی بخریم، حتی اگر ضرر کنیم/ اشتباه من و همسرم نخریدن کالای باکیفیت ایرانی بود

تاریخ انتشار: ۱ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۷۴۳۹۳۶

من و همسرم تصمیم گرفتیم کالای ایرانی بخریم، حتی اگر ضرر کنیم. همسرم اعتقاد داشت که اگر ما از کارگر ایرانی حمایت کنیم و باعث شویم که این پول سر سفره کارگرها برود، اگر روزی وسایل ما هم خراب شد، خدا خودش برای ما جبران می‌کند و برکت آن کار به زندگی‌مان می‌رسد. به همین خاطر اصلا نگران نبودیم.

سرویس سبک زندگی فردا؛ محدثه انسی‌نژاد: همه ما درباره خرید کالای ایرانی بارها شنیده و خوانده‌ایم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما تعداد کمی از ما وقت خرید عزم‌مان را برای خرید کالای ایرانی جزم می‌کنیم. این تصمیم در هنگام خرید جهیزیه خود را به خوبی نشان می‌دهد. اما سهیلا ملکی و همسرش از همان ابتدای شروع زندگی تصمیم گرفتند که با یک جهیزیه کاملا ایرانی زندگی مشترک‌شان را آغاز کنند. سهیلا ملکی یک مادر دهه شصتی است که در مقطع کارشناسی علوم اجتماعی علامه درس خوانده و همسرش نیز طلبه خارج حوزه علمیه و اهل بوشهر است. این دو نفر در سال ۹۱ زندگی مشترک‌شان را آغاز کردند. در ادامه با سهیلا ملکی گفت‌گویی داشته‌ایم درباره نقاط قوت و ضعف کالاهای ایرانی.

 

تصمیم گرفتیم جهیزیه ایرانی بخریم، حتی اگر ضرر کنیم

سهیلا ملکی درباره انگیزه‌اش برای خرید جهیزیه ایرانی می‌گوید:«آن سال‌ها تازه رهبر در این باره صحبت کرده بودند که کالای ایرانی بخرید و در آن زمان تبلیغات زیادی برای خرید کالای ایرانی نمی‌شد؛ یعنی نه رسانه روی این موضوع کار می‌کرد و نه اصلا برندها شناخته شده بودند، خلاصه جامعه اصلا به سمت کالای ایرانی نمی‌رفت. ما فقط در حد یکی دو جمله از رهبری شنیده بودیم و این برایمان فصل‌الخطاب بود، ولی در کنار این عمل به چنین حرفی برای ما خیلی منطقی بود. چون می‌دانستیم که رهبری برای چه چیز روی این مسئله تاکید کرده‌اند. ما مجاب شده بودیم که باید از کالای ایرانی استفاده کنیم تا اقتصاد کشورمان بچرخد. به خاطر حمایت از کارگر ایرانی و برای اینکه ما خودمان قشر متوسط رو به پایین جامعه هستیم. ما با قاطعیت این تصمیم را گرفتیم و اصلا هم مردد نبودیم. همسرم هم همین طور بودند و البته چون ایشان بوشهری هستند و در بوشهر خرید جهیزیه بر عهده پسر است، ایشان هم مصمم بودند. این نکته را هم اضافه کنم که ما برای خرید جهیزیه بودجه محدودی داشتیم، چون همسر طلبه بودند. ما در کل پنج میلیون تومان داشتیم. من و همسرم تصمیم گرفتیم کالای ایرانی بخریم، حتی اگر ضرر کنیم. همسرم اعتقاد داشت که اگر ما از کارگر ایرانی حمایت کنیم و باعث شویم که این پول سر سفره کارگرها برود، اگر روزی وسایل ما هم خراب شد، خدا خودش برای ما جبران می‌کند و برکت آن کار به زندگی‌مان می‌رسد. به همین خاطر اصلا نگران نبودیم.»

تلویزیون ایرانی را دویست هزار تومان گران‌تر از مدل خارجی‌اش خریدیم

او درباره اینکه بعضی معتقد هستند که خرید کالای ایرانی به صرفه نیست، گفت:«ما زمانی که می‌خواستیم تلویزیون بخریم؛ یادم نیست که تلویزیون سامسونگ یا ال‌جی بود که از تلویزیونی ایرانی دویست هزار تومان ارزان‌تر بود. حالا شاید دویست هزار تومان عدد مهمی  در جهیزیه نباشد. ولی برای ما که کل بودجه‌مان پنج میلیون تومان بود، دویست تومان هم عدد خیلی بزرگی بود. با این حال ما کالای ایرانی را انتخاب کردیم. نکته بعدی اینکه قدیم‌ها وقتی وسیله‌ای را می‌خریدیم که تا آخر عمر استفاده کنیم. ولی واقعا الان این طور نیست، نهایتا طبقه متوسط جامعه هم بعد از ده سال، وسایل‌شان را عوض می‌کنند؛ به خاطر مدل‌ها و نیازهای جدید. علاوه بر این بعد از گذشت چند سال خانواده بزرگتر می‌شود و زن و شوهر جوان صاحب چند فرزند می‌شوند که برای همین نیاز به تغییر وسایل پیدا می‌کنند. در جا‌به جایی‌ها و اسباب کشی‌ها وسایل خراب می‌شود و به هر حال وسیله جدید خریداری می‌شود. اما این تصور وجود دارد که مدتی بعد اگر این وسیله خراب شود ما نمی‌توانیم وسیله بخریم، در صورتی که می‌توانند. حالا ما می‌گوییم که به این گروه حق می‌دهیم اما کسی که جهیزیه صد میلیونی می‌خرد، از چه چیزی می‌ترسد؟ شما که می‌توانید انقدر پول خرج جهیزیه‌تان کنید؛ می‌ترسید که پنج سال دیگر یخچال‌تان خراب شد، پنج میلیون نداشته باشید که یخچال‌تان را عوض کنید؟ این بیشتر دلیل تراشی و توجیه رفتار است، وگرنه اگر منطقی هم حساب کنیم این دلیل قانع‌کننده نیست. یعنی اگر بر فرض مثال هم بگوییم که وسایل ایرانی خراب می‌شود، این طور نیست که غیرقابل برگشت باشد و به خانواده هزینه زیادی تجمیل شود.»

 

چهار سال است که بدون هیچ مشکلی از جهیزیه ایرانی استفاده می‌کنم

ملکی با اعلام رضایت از خرید کالای ایرانی می‌گوید:«خرید جهیزیه برای ما خیلی سخت نبود. می‌توانم بگویم جزو آسان‌ها بود. چون ما می‌خواستیم فقط وسایل ضروری زندگی را بخریم. من دانشجو بودم، همسرم طلبه بودند و ما می‌دانستیم که مدام جابه‌جایی داریم. چون همسرم باید تبلیغ می‌رفت. در کنار این‌ها من و همسرم تاکید داشتیم که حتما زندگی ساده‌ای داشته باشیم و از تجملات دوری کنیم. به خاطر همین خیلی از وسایل غیرضروری از زندگی‌مان حذف شدند و فقط کالای ضروری خریدیم. خرید جهیزیه ما به دو فروشگاه خلاصه شد. یخچال ایرانی خیلی در بازار موجود بود. چون به هر حال یخچال‌های ایرانی شناخته شده هستند؛ مثل سیلوان، امرسان، ارج و خزر. برای خرید ماشین لباسشویی، فروشنده خیلی تاکید کرد که به جای سپهر الکتریک، ال‌جی بخرید. ما هم توضیح دادیم که حتما می‌خواهیم کالای ایرانی بخریم. ما در کل یک یخچال(سیلوان)، ماشین لباسشویی(سپهر الکتریک)، تلویزیون(صنام)، اتو و آبمیوه گیری (پارس خزر)، جارو برقی (پارس خزر) و گاز (وانیشا) خریدیم، علاوه بر اینها گلیم فرش ایرانی خریدیم و پدرم چینی و بلورجات را خریدند که آن هم بلور اصفهان بود. هیچ وقت نشد که در زندگی‌مان از بابت وسایل و امکانات به مشکل بربخوریم. م و همسرم چهار سال است که با همین وسایل، بدون هیچ مشکل زندگی می‌کنیم. امسال فقط من یک ماشین ظرفشویی نیاز داشتیم، آن هم به خاطر محدودیت وقتم، که ماشین ظرفشویی پاکشوما خریدیم. البته امسال که خواستیم کالای ایرانی بخریم، فروشنده‌ها با روی باز با ما برخورد کردند. جالب این جا بود که خود فروشنده‌ها هم تاکید می‌کردند که پاکشوما مارک خیلی خوبی است و هر کس که این ماشین ظرفشویی‌ را خریده، راضی است.»

در هنگام خرید باید کالای باکیفیت ایرانی بخریم تا تولیدکننده در فضای رقابتی قرار بگیرد

این مادر جوان درباره لزوم خرید کالای باکیفیت ایرانی می گوید:«آبمیوه گیری و تلویزیون وسایلی هستند که یک مارک ایرانی از آن داریم. مگر اینکه مارک ایرانی‌ای باشد که خیلی گمنام باشد. تلویزیون ایرانی که فکر نمی‌کنم به غیر از صنام داشته باشیم، آبمیوه گیری هم فکر می‌کنم برندی به نام سانیا داشته باشیم که البته محصول مشترک است، چیزی که درباره پارس خزر گفته می‌شود. یعنی در کل تنوع در بعضی وسایل ایرانی خیلی زیاد نیست. یکی از اشتباهات ما در هنگام خرید جهیزیه این بود که برای ما ایرانی بودن وسیله مهم بود و نه کیفیت آن. در صورتی که رهبری تاکید دارند؛ کالای باکفیت ایرانی بخریم. این کمک می‌کند که تولیدکننده هم در فضای رقابتی قرار بگیرد و کالای خوب تولید کند. ما در هنگام خرید جهیزیه بیشتر روی تجربه اطرافیان تکیه کردیم، ولی هنگامی که می‌خواستیم ماشین ظرفشویی بخریم، با زمان بیشتری که داشتیم، بیشتر تحقیق کردیم.»

 

ضعف بزرگ کالای ایرانی نداشتن گارانتی است

این مصرف‌کننده کالای ایرانی درباره ضعف بزرگ تولیدات ایرانی می‌گوید:«مثلا وقتی در ماشین لباس‌شویی ما خراب شد تا مدت‌ها بدون ماشین لباسشویی بودیم. چون فروشنده می‌گفت:«اینها تولید نمی‌شود، قطعاتش از چین می‌آید و ما تحریم هستیم.» درباره خدمات پس از فروش کالای ایرانی که باید در کل چشم‌مان را ببندیم. وقتی کالای ایرانی می‌خریم، می‌دانیم که خدمات پس از فروشی در کار نیست. یعنی من تا به حال ندیدم کسی به این نکته اشاره کند. در صورتی که خیلی از شرکت‌های خارجی حتما از کالای‌شان پشتیبانی می‌کنند. وقتی که برای خرید کالای خارجی به فروشگاه می‌رویم؛ اولا آن کالا در فروشگاه شیک‌تر و زیباتری ارائه می‌شود، بعد هم اینکه فروشنده‌ها وسیله را با کمال میل ارائه می‌کنند. برخلاف کالای ایرانی که فروشنده با اکراه آن را معرفی می‌کند. وقتی کالای خارجی را می‌خریم، فروشنده در دفتر تاریخ می‌زند و امضا می‌کنیم که برای گارانتی‌اش تاریخ را لحاظ کنند. اما برای کالای ایرانی اصلا چیزی به عنوان گارانتی وجود ندارد. ما وقتی یخچال ایرانی‌مان خراب شد، برای تعمیرش اصلا نتوانستیم نمایندگی‌اش را پیدا کنیم. مجبور شدیم که به یک تعمیرکار دیگر بگوییم. در صورتی که نماینده هر شرکت باید بیاید و آن وسیله را درست کند.»

هر محصولی را صرفا به دلیل ایرانی بودن، خریداری نکنید

سهیلا ملکی درباره خرید جهیزیه توصیه‌هایی دارد:«اگر کسی در حال حاضر بخواهد جهیزیه ایرانی بخرد، نسبت به قبل، خیلی کار راحت‌تری در پیش دارد. الان کالاهای ایرانی با طرح و رنگ مختلف موجود هستند و اینکه تولیدکننده‌ها نسبت به قبل، بیشتر در فضای رقابتی قرار گرفتند. به همین دلیل کیفیت محصولات بالاتر رفته است. توصیه می‌کنم که هر محصولی را صرفا به دلیل ایرانی بودن، خریداری نکنند. حتما به این نکته توجه کنند که کالای باکیفیت ایرانی بخرند. در سایت‌های مختلف برندهای ایرانی ثبت شده است، حتی درباره وسایلی مثل گوشت کوب ‌رقی یا بخار پز می‌توانند به سادگی تحقیق کنند. سعی کنند که هر محصول را از نمایندگی‌اش خرید کنند تا احتمالا کمی خدمات پس از فروش به آنها تعلق بگیرد. ما اواخر سال نود و یک جهیزیه خریدیم. چون قیمت‌ها یک دفعه نجومی بالا می‌رفت، برای همین مجبور شدیم سریع‌تر خرید کنیم.»

اتو، ماشین ظرفشویی و تلویزیون ایرانی از نمونه خارجی هیچ چیزی کم ندارد

او به عنوان یک مصرف کننده درباره تجربه استفاده از جهیزیه ایرانی‌ می‌گوید:«ما تلویزیون صنام داریم که کاملا از آن راضی هستیم. هیچ چیز از تلویزیون خارجی کم ندارد. جاروبرقی پارس خزر خیلی خوب است. گازمان وانیشاست که راضی بودم. از ماشین لباس‌شویی سپهر الکتریک هم راضی بودم ولی اینکه پشیبانی نداشت، یک نکته منفی برایش محسوب می‌شود. از یخچال سیلوان راضی نبودم. مصرف برق‌اش هم B بود، البته نه اینکه خیلی زیاد باشد اما می‌توانست A باشد. خرید اتوی پارس‌خزر و ماشین ظرفشویی پاکشوما را توصیه می‌کنم. به صورت کلی اتو، ماشین‌ظرفشویی و تلویزیون ما از نمونه خارجی‌اش هیچ چیزی کم ندارد. در کل ما اصلا به این معتقد نیستیم که بگوییم هیچ محصول ایرانی باکیفیتی وجود ندارد و ما باید خارجی‌اش را بخریم.»

 

اشکال اصلی گوشی‌های ایرانی نبود گارد، قاب و پشتیبانی است

ملکی درباره گوشی‌های ایرانی می‌گوید:«من سه بار گوشی ایرانی خریدم که همه جی ال ایکس بودند. گوشی‌های خوبی بود ولی کیفیت دوربین‌هایش با دوربین خارجی یکی نبود. در کل راضی بودم ولی برای اینها هم مشکل پشتیبانی داشتیم. مثلا اگر گوشی خراب می‌شد، باید به خرمشهر پست می‌کردیم. برای گوشی‌های ایرانی نمی‌شود قاب یا گارد خرید. شارژر این گوشی‌ها هم در بازار موجود نیست. من برای خواهر و برادرم هم گوشی ایرانی خریدم. وقتی این گوشی‌ها دچار مشکل شد، هیچ تعمیرکاری نمی‌توانست آن را تعمیر کند و می‌گفتند که خود جی ال‌ایکس باید درست کند. مثلا روی گوشی برادرم آب ریخته شد و صفحه‌اش خراب شد. این به دلیل نبودن گارد بود. در خود سایت جی ال ایکس هم همیشه گارد موجود نبود و محصولات جانبی گوشی خیلی متنوع نبود.»

ما به جای بوفه، کتاب‌خانه خریدیم

این مادر جوان درباره شروع زندگی مشترک و خرید جهیزیه می‌گوید:«مادرم همیشه می‌گوید من اصلا نفهمیدم که سهیلا چطور ازدواج کرد. خودم هم برایم مهم بود که به خانواده‌ها از این نظر فشاری نیاید. چون آنها تلاش کردند و ما را به ثمر رساندند، حالا چرا باید دوباره برایشان زحمت زیادی می‌تراشیدیم. تلاش کردم در ابتدای زندگی خانه‌مان خیلی بالاتر از خانواده‌ام نباشد. چون لزومی نداشت به خانواده‌ام فشار بیاورم تا زندگی ما بهتر از آنها باشد. ما پولی را که می‌خواستیم با آن بوفه بخریم، به جایش کتابخانه خریدیم. به همین دلیل اصلا سرویس چینی نخریدیم. به جای اینها آکروپال خریدیم؛ چون هم تنوع بیشتری دارد، سبک است و هم راحت‌تر جابه جا می‌شود. البته این نکته را هم اضافه کنم که خانواده‌هایمان هم سخت نمی‌گرفتند و جلوی پای ما سنگ نمی‌انداختند.

جهیزیه‌‌ٔ بیشتر، می‌تواند آرامش زوج‌های جوان را سلب کند

او در پایان درباره گرفتاری خرید جهیزیه‌های گران قیمت می‌گوید:«من و همسرم هیچ وقت خودمان را با دیگران قیاس نمی‌کردیم. مثلا ما در ابتدای زندگی مبل نخریدیم؛ یعنی نگفتیم حتما باید سرویس چوب داشته باشیم. من معتقدم با کمتر از جهیزیه ما هم می‌شد زندگی را شروع کرد. بدون جاروبرقی، اتو و آبمیوه گیری هم می‌شود زندگی کرد. اگر زوج‌ها هدف‌شان را در زندگی مشخص کنند، صرفا پیشرفت علمی و معنوی‌شان مهم باشد و به حرف مردم اهمیت ندهند، می‌شود با جهیزیه کم هم شروع کرد. چون من دوستانی دارم که می‌گویند ما می‌خواهیم با جهیزیه کم شروع کنیم ولی مردم یا خانواده‌هایمان چه می‌گویند! در صورتی که باید انقدر خودشان را به خانواده‌هایشان ثابت کرده باشند که بتوانند چنین تصمیمی بگیرند. نکته بعدی اینکه وقتی با جهیزیه کامل وارد یک زندگی می‌شویم، این اصلا پایان‌پذیری ندارد؛ یعنی ما وقتی یک وسیله می‌خریم، مدام وسیله جدیدی می‌آید و این عطش در ما اشباع نمی‌شود. اگر ما ملاکمان را روی وسیله بگذاریم این نهایتی ندارد. به قول آقای بهجت خیلی از انسان‌ها برای آرامش داشتن به وسایل نیاز دارند، اما اگر انسان سطح خودش را بالاتر بگیرد، لزوما وسیله‌ها آرامش نمی‌آورند و بدون آنها هم می‌شود به آرامش رسید. ای بسا که جهیزیه‌های بیشتر همان آرامش را هم از تو سلب می‌کنند.»

منبع: فردا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۷۴۳۹۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رئیس سازمان چای کشور در گفت‌وگو با قدس: چای ایرانی رنگ حمایت گرفت

تکتم بهاردوست - پس از برنج ،چای دومین محصول استراتژیک استان گیلان به شمار می رود که از کیفیت بسیار خوبی برخوردار است. به طوری که ۹۰ درصد باغهای چای کشور دراین منطقه و ۱۰درصد مابقی درمازندران قرار دارد.

نزدیک به یک دهه است که کشت چای در مزارع استان گیلان به شدت روبه افول گذاشته است .درسالهای اخیر مشکلاتی همچون واردات بی رویه چای، عدم انجام به موقع تعهدات و پرداخت مطالبات از سوی دولت و نبود برنامه مشخص برای احیای باغات چای،درکنار کلی مشکل ریز و درشت دیگر باعث شده ناراحتی و نارضایتی برخی از چایکاران شده است.

احیای اراضی چای

در همین رابطه رئیس سازمان چای کشور در گفت‌وگو با خبرنگار قدس در خصوص وضعیت برداشت و میزان تولید برگ سبز چای شمال کشور، اظهار داشت: طبق آخرین آمارهای موجود بالغ بر ۲۸۲۱۰ هکتار باغ در دو استان گیلان و مازندران وجود دارد که از این میزان بالغ بر ۲۲۲۱۰ هکتار در دست بهره‌برداری است. ۹۵ درصد ارقام مذکور برای گیلان و بقیه در مازندران است.

حبیب جهان ساز با بیان اینکه طی چند سال اخیر بخشی از اراضی چای شمال کشور احیا شده است اظهار داشت: تقریباً ۶ هزار هکتار اراضی چای غیرفعال دیگر در شمال کشور داریم که با مدیریت و اقدامات حمایتی می‌توان آنها را نیز احیا کرد.

خاطرنشان کرد: اکنون سطح زیرکشت چای شمال کشور به ۲۲ هزار هکتار رسیده که در سال‌های گذشته این میزان حدود ۱۵ هزار هکتار بوده است.

رئیس سازمان چای کشوردر ادامه و در پاسخ به این سئوال که تولید چای در سال گذشته نسبت به سال ۱۴۰۱چقدر افزایش داشته است و برای تولید و برداشت سال جاری چه پیش بینی دارید توضیح داد: تولید برگ سبز چای در سال ۱۴۰۲ نسبت به سال ۱۴۰۱ بالغ بر حدود ۳۰ درصد افزایش داشته است و میزان برداشت امسال نیز با توجه به وضعیت باغات، زمان شروع بهره‌برداری و پیش‌بینی آب و هوا حدود ۱۴۵هزار تن برگ سبز براورد می شود.

افزایش میزان خرید برگ سبز

وی در توضیح  میزان گردش مالی تولیدات چای در سال ۱۴۰۲ افزود: میزان بهای برگ سبز چای در سال ۱۴۰۲ بیش از ۱۸۵۰۰ میلیارد ریال فقط از بابت خرید برگ چایکاران بوده و میزان فروش چای خشک بر اساس مشاهدات میدانی به ۲ برابر رقم فوق می‌رسد.

در ادامه جهان ساز در توضیح وضعیت واردات چای و اینکه  تا چه میزان باعث از رونق افتادن بازار داخلی شده است گفت: با توجه به تولید داخلی و مصرف زیاد چای در کشور کسری نیاز مصرفی کشور باید از طریق واردات تأمین شود. و چون تقریبا همیشه این کسری نیاز مصرفی وجود داشته است همواره مجبور به واردات چای از کشورهای دیگر بوده ایم که طبیعتا در صورت واردات بیش از نیاز بازار داخلی دچار اختلال خواهد شد که این نیز با تنظیم میزان ثبت سفارش و اعمال تعرفه در چند سال اخیر واردات را در حدودی که مخل بازار نگردد نگه داشته است.

وی افزود: بازرگانان ایرانی سال گذشته برای تامین نیاز داخلی، ۴۲ هزار تن چای خشک به کشور وارد کردند که در مقایسه با سال قبل‌تر ۶۸ درصد کاهش داشت از آن جایی که مصرف چای کشور سالانه حدود ۱۰۰ هزار تن و تولید چای داخلی ۳۰ هزار تن در سال است، برای جبران این کمبود باید چای خشک به کشور وارد شود.

کاهش واردات چای

رئیس سازمان چای کشور از کاهش ۶۸ درصدی واردات چای به کشور در سال ۱۴۰۲ در مقایسه با سال ۱۴۰۱ خبر داد و افزود: در سال گذشته ۴۲ هزار تن چای به ارزش ۲۲۹ میلیون دلار به کشور وارد شد. هر سال، ۵۰ درصد چای وارداتی برای تامین مصرف داخل از کشور هند، ۲۵ تا ۳۰ درصد آن از سریلانکا و بقیه از دیگر کشورها مانند کنیا وارد کشورمی شود.

وی در ادامه با اشاره به تعداد چایکار در دو استان گیلان و مازندران گفت: طبق آخرین آمارها بالغ بر ۴۵ هزار کشاورز در دو استان گیلان و مازندران در کار کشت چای هستند که مطابق مساحت ۹۵ درصد آن اختصاص به گیلان دارد.

حبیب جهانساز با اشاره به اعلام وزیر جهاد کشاورزی مبنی بر بدهی کشور سریلانکا به ایران و واردات کالا با تهاتر به کشورافزود : به ازای این بدهی، ۷۰ میلیون دلار محصولات کشاورزی و کالا وارد کشور شد که ۸ هزار و ۵۶۱ تن معادل ۵۰ میلیون دلار آن چای بود.

وی در توضیح میزان صادرات چای و نحوه قیمت گذاری آن گفت:متاسفانه میزان تولید چای ایرانی آن اندازه نیست که در بازار جهانی مانند کشورهای هند وکنیا که دارای تولیداتی بسیار بالاتر از کشور ما (به ترتیب ۴/۱ میلیون و ۴۵۰ هزار تن) هستند خودنمایی کند.

خرید تضمینی

بخش اعظم چای داخلی در ایران به فروش می‌رسد و بخش دیگری از تولید بنا به ملاحظاتی بر کشورهای همسایه صادر می‌شود.در خصوص بخش دوم سئوالتان هم باید بگویم که قیمت‌گذاری چای تابع عوامل متعدد شامل هزینه تولید، قدرت خرید مردم، قیمت کالای رقیب و هزینه‌های بازاریابی می شود.

شیوه های حمایتی

جهانساز در ادامه و در خصوص حمایت از چایکاران و مشکلات چای کاران در گیلان و مازندارن توضیح داد: در خصوص حمایت از چایکاران مهم‌ترین شیوه حمایت خرید تضمینی کل محصول چایکران با نرخ‌های معین شده است و در کنار آن از طریق ارائه تسهیلات ارزان قیمت به چایکاران و کارخانه‌داران پشتیبانی لازم را به عمل می‌آورد.

در حوزه چایکاران از طریق صندوق حمایت از توسعه صنعت چای وام سرمایه در گردش متناسب با سطح باغ و چایکار اعطا می‌شود. علاوه بر آن در خصوص انجام عملیات سرباغی طبق توصیه کارشناسی و تهیه ماشین‌آلات و ادوات مرتبط با تولید چای اعم از برداشت و هرس نیز به چایکاران تسهیلات ارزان قیمت پرداخت می‌گردد.کارخانه‌داران نیز وام‌های سرمایه در گردش و توسعه و تجهیز دریافت نموده‌اند.

وی در توضیح اینکه تا کنون چه کارهایی در این زمینه انجام شده است گفت: سازمان چای کشور با توجه به ماهیت زنجیره‌ای تولید چای که بخش‌های کشاورزی، صنعت و بازرگانی آن از هم جدایی ناپذیرند برنامه جامعی تهیه نموده که در صورت تأمین اعتبارات پیش‌بینی شده برابر اهداف آن در جهت ارتقای کمی و کیفی چای داخلی گام‌های موثرتری برداشته خواهد شد.

جهانساز در اشاره به جایگاه توریسم گردشگری چای و ضرورت پرداختن به آن افزود: گردشگری چای به عنوان عامل تکمیلی و با در نظر گرفتن کلیه شرایط در رویکردی جامع قابل استفاده است. در این خصوص تعدادی از باغداران و کارخانه‌داران اقداماتی برای استفاده چند کارکردی از منظره، استراحتگاه مشاهده تولید و خرید محصول چای انجام داده‌اند.

به عنوان عامل تکمیلی و با در نظر گرفتن کلیه شرایط در رویکردی جامع قابل استفاده است. در این خصوص تعدادی از باغداران و کارخانه‌داران اقداماتی برای استفاده چند کارکردی از منظره، استراحتگاه مشاهده تولید و خرید محصول چای انجام داده‌اند.

رئیس سازمان چای کشور افزود: خرید تضمینی برگ سبز چای با توجه به حساسیت و آسیب پذیری آن بهترین راهکار برای حمایت از چایکاران می‌باشد که این سیاست سابقه‌ای حدود ۷۰ ساله در ایران دارد و هر بار که دولت از انجام آن خودداری کرده بحران‌های آسیب زننده‌ای برای کل این صنعت بروز کرده است.

منبع: روزنامه قدس تکتم بهاردوست